Bu konu gazete köşe yazılarının alt kısmında yazılan birer cümleye sıkıştırılamayacak kadar ciddi! Bu nedenle ayrı bir yazı olmayı hak ediyor. Çünkü, toplumda yaşadığımız problemlerin merkezinde çocukluktan “adam”lığa geçememenin yattığına inanıyorum.
Kaldığımız yerden devam ediyoruz. Önceki yazılarımızda “liderlik olgusu, belli bir makam veya pozisyonla değil, her bir bireyin oynadığı rol ile ilgilidir”ve “lider olunabilir, liderlik öğrenilebilir çünkü liderlik, sahip olunan potansiyeli hayata taşımak üzere çıkılan bir yolculuk, bir “olma” sürecidir” diye yazmıştık.
Bu yazıda yine en netameli konulardan birisi olan “lider doğulur mu yoksa olunur mu?” tartışmasına göz atacağız. Bu tartışma aslında bir önceki yazımızda ele aldığımız liderlik – yöneticilik ayrımının da bir sonucu. “Herkes yönetici olabilir fakat lider olamaz” yargısı bizi, “ya lider doğmuşsundur ya da artık yapacak bir şey yok” sonucuna götürür.
Liderlik ile ilgili ne zaman konuşmaya başlasak, neredeyse konunun ayrılmaz bir parçası gibi, iş dönüp dolaşıp “liderlik başka yöneticilik başka” yargısına geliyor.
